Artikel verschenen

Op zondag 5 mei vierden wij in de Tuinzaal van de Keizersgrachtkerk, zoals elk jaar, met gemeenteleden, buurtgenoten en andere belangstellenden de jaarlijkse vrijheidsmaaltijd. Het is ieder jaar weer een goede gelegenheid en een passende plaats (de Tuinzaal is precies de plek waar vroeger, ook in de oorlogsjaren, de kosterswoning van de Keizersgrachtkerk was) om lekker met elkaar te eten en verhalen met elkaar te delen. Verhalen waarin we verbinding zoeken met elkaar. Hoe kunnen we met verschillende achtergronden in vrijheid samen leven? Voor ons is gezelligheid en samen eten een begin! Zo zijn we in vrijheid verbonden met elkaar, met de stad, met onze verhalen en staan we in dit Huis van Verzet samen stil bij het oorlogsverleden.

De Keizersgrachtkerk is een van de vele 'huizen van verzet' in Amsterdam. Komend najaar

Voor het vijfde achtereenvolgende jaar heeft de gemeente Amsterdam in de afgelopen maanden aaneengesloten winteropvang voor dak- en thuislozen georganiseerd. De opvang was gepland van 1 december tot 1 april. Daarna sloot de opvang. De vrieskou trok zich daar echter niets van aan en de nachten bleven winters.
Amsterdamse kerken organiseerden daarom vanaf 1 april in een estafette 12 ‘Kille Nachten’ om hier aandacht aan te geven. Zo ook de Keizersgrachtkerk. Zondag 7 april kreeg een groep van ongeveer 60 jonge ongedocumenteerden die door de sluiting van de winteropvang in Amsterdam geen onderdak meer hebben, onderdak in de Keizersgrachtkerk. De groep heeft ondanks dringende pleidooien aan de gemeenteraad nog steeds geen vaste plek om te slapen.
Veel van deze -zeer jonge mensen zijn ‘Dublin-claimanten’, dwz ze zijn in een ander land in Europa aangekomen en daar geregistreerd. Vaak is dat Italië, waar ze met hun bootje landden. Uitzetting naar Italië zou rampzalig zijn omdat ze daar op straat moeten leven en erg veel geweld ervaren.

In de Tuinzaal hangen van januari t/m maart werken van Jos Eulderink. Hieronder Jos aan het woord:
“Ik ben geboren in het dorpje Losser in een gezin van vier kinderen. Ik was veelal een dromer, maar de creativiteit openbaarde zich pas toen ik een eigen appartement kreeg.
Ik maakte rond mijn 25e jaar veelal wascotekeningen; abstract natuurlijk, dat sprak me het meeste aan.
Na mijn burn-out in 2012 ging ik ook weer schilderen als een soort van daginvulling, ik kon er mijn ei in kwijt en schilderde realistisch.
Toch kwam mijn voorliefde voor abstracte schilderkunst al snel weer naar voren. Ik schilder eigenlijk hoe ik me voel en wat me op dat moment bezighoudt. Vooral kleur, veel kleur spreekt me aan. Zoals eens een vriend zei:

Als Keizersgrachtkerkgemeente zijn we van betekenis voor elkaar, voor de stad en voor de wereld. De kerk krijgt geen subsidie en is grotendeels afhankelijk van de bijdragen van onze leden. We zijn actief op allerlei gebied – kijk maar op deze website. Belangrijk werk dat mogelijk wordt gemaakt door de giften.

Eind januari valt bij al onze leden en betrokkenen de brief van Actie Kerkbalans op de deurmat. Je financiële bijdrage is heel welkom. Het motto is: Geef voor je Kerk.

Niet ingeschreven, geen brief en toch een bijdrage geven? Maak gerust gebruik van deze online mogelijkheid om je gift voor de Keizersgrachtkerk direct over te maken!

Hartelijk dank voor uw steun!